“With guile in heart, he practises guile but mutters God’s name. He is pounding husk and is in darkness and pain.” [1. p. 656]. :
“With guile in heart, he practises guile but mutters God’s name. He is pounding husk and is in darkness and pain.” [G G S page 656]. :-
ਕਿਆ ਪੜੀਐ ਕਿਆ ਗੁਨੀਐ ॥ ਕਿਆ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾਂ ਸੁਨੀਐ ॥
ਪੜੇ ਸੁਨੇ ਕਿਆ ਹੋਈ ॥ ਜਉ ਸਹਜ ਨ ਮਿਲਿਓ ਸੋਈ ॥੧॥
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਸਿ ਗਵਾਰਾ ॥ ਕਿਆ ਸੋਚਹਿ ਬਾਰੰ ਬਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਅੰਧਿਆਰੇ ਦੀਪਕੁ ਚਹੀਐ ॥ ਇਕ ਬਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਲਹੀਐ ॥
ਬਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਪਾਈ ॥ ਘਟਿ ਦੀਪਕੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੨॥
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਅਬ ਜਾਨਿਆ ॥ ਜਬ ਜਾਨਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
ਮਨ ਮਾਨੇ ਲੋਗੁ ਨ ਪਤੀਜੈ ॥ ਨ ਪਤੀਜੈ ਤਉ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥੩॥੭॥
ਹ੍ਰਿਦੈ ਕਪਟੁ ਮੁਖ ਗਿਆਨੀ ॥ ਝੂਠੇ ਕਹਾ ਬਿਲੋਵਸਿ ਪਾਨੀ ॥੧॥
ਕਾਂਇਆ ਮਾਂਜਸਿ ਕਉਨ ਗੁਨਾਂ ॥ ਜਉ ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਹੈ ਮਲਨਾਂ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਲਉਕੀ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾ੍ਈ ॥ ਕਉਰਾਪਨੁ ਤਊ ਨ ਜਾਈ ॥੨॥
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਬੀਚਾਰੀ ॥ ਭਵ ਸਾਗਰੁ ਤਾਰਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥੩॥੮॥
ਸੋਰਠਿ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ਬਹੁ ਪਰਪੰਚ ਕਰਿ ਪਰ ਧਨੁ ਲਿਆਵੈ ॥ ਸੁਤ ਦਾਰਾ ਪਹਿ ਆਨਿ ਲੁਟਾਵੈ ॥੧॥
ਮਨ ਮੇਰੇ ਭੂਲੇ ਕਪਟੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥ ਅੰਤਿ ਨਿਬੇਰਾ ਤੇਰੇ ਜੀਅ ਪਹਿ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਛਿਨੁ ਛਿਨੁ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ਜਰਾ ਜਨਾਵੈ ॥ ਤਬ ਤੇਰੀ ਓਕ ਕੋਈ ਪਾਨੀਓ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਕੋਈ ਨਹੀ ਤੇਰਾ ॥ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਕੀ ਨ ਜਪਹਿ ਸਵੇਰਾ ॥੩॥੯॥
ਸੰਤਹੁ ਮਨ ਪਵਨੈ ਸੁਖੁ ਬਨਿਆ ॥ ਕਿਛੁ ਜੋਗੁ ਪਰਾਪਤਿ ਗਨਿਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਗੁਰਿ ਦਿਖਲਾਈ ਮੋਰੀ ॥ ਜਿਤੁ ਮਿਰਗ ਪੜਤ ਹੈ ਚੋਰੀ ॥
ਮੂੰਦਿ ਲੀਏ ਦਰਵਾਜੇ ॥ ਬਾਜੀਅਲੇ ਅਨਹਦ ਬਾਜੇ ॥੧॥
ਕੁੰਭ ਕਮਲੁ ਜਲਿ ਭਰਿਆ ॥ ਜਲੁ ਮੇਟਿਆ ਊਭਾ ਕਰਿਆ ॥
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਨ ਜਾਨਿਆ ॥ ਜਉ ਜਾਨਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੨॥੧੦॥
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ॥
ਭੂਖੇ ਭਗਤਿ ਨ ਕੀਜੈ ॥ ਯਹ ਮਾਲਾ ਅਪਨੀ ਲੀਜੈ ॥
ਹਉ ਮਾਂਗਉ ਸੰਤਨ ਰੇਨਾ ॥ ਮੈ ਨਾਹੀ ਕਿਸੀ ਕਾ ਦੇਨਾ ॥੧॥
ਮਾਧੋ ਕੈਸੀ ਬਨੈ ਤੁਮ ਸੰਗੇ ॥ ਆਪਿ ਨ ਦੇਹੁ ਤ ਲੇਵਉ ਮੰਗੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਦੁਇ ਸੇਰ ਮਾਂਗਉ ਚੂਨਾ ॥ ਪਾਉ ਘੀਉ ਸੰਗਿ ਲੂਨਾ ॥
ਅਧ ਸੇਰੁ ਮਾਂਗਉ ਦਾਲੇ ॥ ਮੋ ਕਉ ਦੋਨਉ ਵਖਤ ਜਿਵਾਲੇ ॥੨॥
ਖਾਟ ਮਾਂਗਉ ਚਉਪਾਈ ॥ ਸਿਰਹਾਨਾ ਅਵਰ ਤੁਲਾਈ ॥
ਊਪਰ ਕਉ ਮਾਂਗਉ ਖੀਂਧਾ ॥ ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਕਰੈ ਜਨੁ ਥਂੀਧਾ ॥੩॥
ਮੈ ਨਾਹੀ ਕੀਤਾ ਲਬੋ ॥ ਇਕੁ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਮੈ ਫਬੋ ॥
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਉ ਹਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥੪॥੧੧॥
[G G S page 656]
“With guile in heart, he practises guile but mutters God’s name. He is pounding husk and is in darkness and pain.” [1. p. 656]. :-
What use is it to read, and what use is it to study?
What use is it to listen to the Vedas and the Puraanas?
What use is reading and listening, if celestial peace is not attained? || 1 ||
The fool does not chant the Name of the Lord. So what does he think of, over and over again? || 1 || Pause ||
In the darkness, we need a lamp to find the incomprehensible thing.
I have found this incomprehensible thing; my mind is illuminated and enlightened. || 2 ||
Says Kabeer, now I know Him; since I know Him, my mind is pleased and appeased.
My mind is pleased and appeased, and yet, people do not believe it.
They do not believe it, so what can I do? || 3 || 7 ||
In his heart there is deception, and yet in his mouth are words of wisdom.
You are false — why are you churning water? || 1 ||
Why do you bother to wash your body?
Your heart is still full of filth. || 1 || Pause ||
The gourd may be washed at the sixty-eight sacred shrines, but even then, its bitterness is not removed. || 2 ||
Says Kabeer after deep contemplation, please help me cross over the terrifying world-ocean, O Lord ! O Destroyer of ego ! || 3 || 8 ||
SORAT’H: ONE UNIVERSAL CREATOR GOD. BY THE GRACE OF THE TRUE GURU:
Practicing great hypocrisy, he acquires the wealth of others.
Returning home, he squanders it on his wife and children. || 1 ||
O my mind ! do not practice deception, even inadvertently.
In the end, your own soul shall have to answer for its account. || 1 || Pause ||
Moment by moment, the body is wearing away, and old age is asserting itself.
And then, when you are old, no one shall pour water into your cup. || 2 ||
Says Kabeer, no one belongs to you.
Why not chant the Lord’s Name in your heart, when you are still young? || 3 || 9 ||
O Saints! my windy mind has now become peaceful and still.
It seems that I have learned something of the science of Yoga. || Pause ||
The Guru has shown me the hole, through which the deer carefully enters.
I have now closed off the doors, and the unstruck celestial sound current resounds. || 1 ||
The pitcher of my heart-lotus is filled with water; I have spilled out the water, and set it upright.
Says Kabeer, the Lord’s humble servant, this I know.
Now that I know this, my mind is pleased and appeased. || 2 || 10 ||
RAAG SORAT’H:
I am so hungry, I cannot perform devotional worship service.
Here, Lord, take back Your mala.
I beg for the dust of the feet (I bow in humility) of the Saints.
I do not owe anyone anything. || 1 ||
O Lord ! how can I be with You?
If You do not give me Yourself, then I shall beg until I get You. || Pause ||
I ask for two kilos of flour, and half a pound of ghee, and salt.
I ask for a pound of beans, which I shall eat twice a day. || 2 ||
I ask for a cot, with four legs, and a pillow and mattress.
I ask for a quit to cover myself.
Your humble servant shall perform Your devotional worship service with love. || 3 ||
I have no greed; Your Name is the only ornament I wish for.
Says Kabeer, my mind is pleased and appeased; now that my mind is pleased and appeased, I have come to know the Lord. || 4 || 11 ||
[G G S page 656]
